Jak odmienić imię Świętusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Świętusia należy do tych imion, których odmiana dość często sprawia trudność. Kłopot z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy właściwą odmianę imienia Świętusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Świętusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Świętusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Świętusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Świętusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę ze Świętusią na dyskotekę.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Piszę o Świętusi.
W wołaczu (Hej!): Gdzie jesteś Świętusiu!?
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Świętusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Świętusia.