Jak odmienić imię Świętosławusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Świętosławusia należy do tych imion, których deklinacja bardzo często sprawia trudność. Trudność z odmianą dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy obowiązującą odmianę imienia Świętosławusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Świętosławusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Świętosławusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Świętosławusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Świętosławusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję ze Świętosławusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Świętosławusi.
W wołaczu (Hej!): Dzień dobry Świętosławusiu!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Świętosławusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Świętosławusia.