Jak odmienić imię Świętomircia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Świętomircia należy do tych imion, których odmiana nierzadko sprawia trudność. Kłopot z odmianą dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy poprawną odmianę imienia Świętomircia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Świętomircia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Świętomirci.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Świętomirci.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Świętomircię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam ze Świętomircią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Świętomirci.
W wołaczu (Hej!): Świętomirciu! Uważaj!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Świętomircia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Świętomircia.