Jak odmienić imię Świętochnunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Świętochnunia należy do tego grona imion, których deklinacja dość często sprawia kłopot. Największy kłopot z odmianą dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy poprawną odmianę imienia Świętochnunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Świętochnunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Świętochnuni.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Świętochnuni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Świętochnunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem ze Świętochnunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Świętochnuni.
W wołaczu (Hej!): Dobranoc Świętochnuniu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Świętochnunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Świętochnunia.