Jak odmienić imię Zygmuntunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Zygmuntunia należy do tych imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia trudność. Największy problem z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy obowiązującą odmianę imienia Zygmuntunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Zygmuntunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Zygmuntuni.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Zygmuntuni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Zygmuntunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Zygmuntunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Zygmuntuni.
W wołaczu (Hej!): Cześć Zygmuntuniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Zygmuntunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Zygmuntunia przez przypadki.