Jak odmienić imię Zenobunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Zenobunia należy do tej grupy imion, których odmiana bardzo często sprawia problem. Problem z deklinacją dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy poprawną odmianę imienia Zenobunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Zenobunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Zenobuni.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Zenobuni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Zenobunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę z Zenobunią na dyskotekę.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Zenobuni.
W wołaczu (Hej!): Zenobuniu! Uważaj!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Zenobunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Zenobunia.