Jak odmienić imię Zelmirunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Zelmirunia należy do tych imion, których deklinacja nierzadko sprawia kłopot. Kłopot z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Zelmirunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Zelmirunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Zelmiruni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Zelmiruni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Zelmirunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Zelmirunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Zelmiruni.
W wołaczu (Hej!): Zelmiruniu! Wróć do mnie!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Zelmirunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Zelmirunia.