Jak odmienić imię Zefusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Zefusia należy do tej grupy imion, których deklinacja nierzadko sprawia problem. Największa trudność z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy poprawną odmianę imienia Zefusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Zefusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Zefusi.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Zefusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Zefusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę z Zefusią na dyskotekę.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Śpiewam o Zefusi.
W wołaczu (Hej!): Witaj Zefusiu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Zefusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Zefusia przez przypadki.