Jak odmienić imię Zbysłusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Zbysłusia należy do tej grupy imion, których odmiana nierzadko sprawia problem. Największy kłopot z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy obowiązującą odmianę imienia Zbysłusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Zbysłusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Zbysłusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Zbysłusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Zbysłusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer ze Zbysłusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Rozmawiam o Zbysłusi.
W wołaczu (Hej!): Zbysłusiu! Gdzie jesteś?
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Zbysłusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Zbysłusia.