Jak odmienić imię Zbysłunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Zbysłunia należy do tej grupy imion, których deklinacja nierzadko sprawia trudność. Problem z deklinacją dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy obowiązującą odmianę imienia Zbysłunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Zbysłunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Zbysłuni.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Zbysłuni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Zbysłunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam ze Zbysłunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Wspominam o Zbysłuni.
W wołaczu (Hej!): Cześć Zbysłuniu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Zbysłunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Zbysłunia przez przypadki.