Jak odmienić imię Zbygnusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Zbygnusia należy do tych imion, których odmiana bardzo często sprawia trudność. Największa trudność z odmianą dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy obowiązującą odmianę imienia Zbygnusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Zbygnusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Zbygnusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Zbygnusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Zbygnusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę ze Zbygnusią na dyskotekę.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Piszę o Zbygnusi.
W wołaczu (Hej!): Witaj Zbygnusiu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Zbygnusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Zbygnusia przez przypadki.