Jak odmienić imię Zbignusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Zbignusia należy do tych imion, których odmiana bardzo często sprawia trudność. Największy kłopot z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy właściwą odmianę imienia Zbignusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Zbignusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Zbignusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Zbignusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Zbignusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę ze Zbignusią na dyskotekę.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Zbignusi.
W wołaczu (Hej!): Zbignusiu! Wróć do mnie!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Zbignusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Zbignusia przez przypadki.