Jak odmienić imię Włośunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Włośunia należy do tych imion, których odmiana przez przypadki nierzadko sprawia trudność. Kłopot z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy właściwą odmianę imienia Włośunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Włośunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Włośuni.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Włośuni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Włośunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Włośunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Włośuni.
W wołaczu (Hej!): Włośuniu! Gdzie jesteś?
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Włośunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Włośunia.