Jak odmienić imię Wyszeniegunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Wyszeniegunia należy do tych imion, których odmiana nierzadko sprawia trudność. Największy problem z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy właściwą odmianę imienia Wyszeniegunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Wyszeniegunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Wyszenieguni.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Wyszenieguni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Wyszeniegunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Wyszeniegunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Myślę o Wyszenieguni.
W wołaczu (Hej!): Hej Wyszenieguniu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Wyszeniegunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Wyszeniegunia przez przypadki.