Jak odmienić imię Wszemiłusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Wszemiłusia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki niejednokrotnie sprawia kłopot. Największa trudność z odmianą dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy obowiązującą odmianę imienia Wszemiłusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Wszemiłusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Wszemiłusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Wszemiłusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Wszemiłusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Wszemiłusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Marzę o Wszemiłusi.
W wołaczu (Hej!): Wszemiłusiu! Gdzie jesteś?
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Wszemiłusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Wszemiłusia.