Jak odmienić imię Wszeborunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Wszeborunia należy do tych imion, których deklinacja dość często sprawia problem. Trudność z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy właściwą odmianę imienia Wszeborunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Wszeborunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Wszeboruni.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Wszeboruni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Wszeborunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Wszeborunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Wspominam o Wszeboruni.
W wołaczu (Hej!): Hej Wszeboruniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Wszeborunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Wszeborunia przez przypadki.