Jak odmienić imię Wrocusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Wrocusia należy do tych imion, których deklinacja nierzadko sprawia trudność. Największy kłopot z deklinacją dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy obowiązującą odmianę imienia Wrocusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Wrocusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Wrocusi.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Wrocusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Wrocusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Wrocusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Wrocusi.
W wołaczu (Hej!): Witaj Wrocusiu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Wrocusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Wrocusia przez przypadki.