Jak odmienić imię Wolisławusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Wolisławusia należy do tej grupy imion, których deklinacja nierzadko sprawia problem. Największy problem z odmianą dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy poprawną odmianę imienia Wolisławusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Wolisławusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Wolisławusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Wolisławusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Wolisławusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Wolisławusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Wolisławusi.
W wołaczu (Hej!): Dzień dobry Wolisławusiu!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Wolisławusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Wolisławusia przez przypadki.