Jak odmienić imię Wolisławunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Wolisławunia należy do tej grupy imion, których deklinacja bardzo często sprawia trudność. Największy problem z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy właściwą odmianę imienia Wolisławunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Wolisławunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Wolisławuni.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Wolisławuni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Wolisławunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Wolisławunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Wspominam o Wolisławuni.
W wołaczu (Hej!): Wolisławuniu! Gdzie jesteś?
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Wolisławunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Wolisławunia przez przypadki.