Jak odmienić imię Wojsławunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Wojsławunia należy do tej grupy imion, których odmiana dość często sprawia trudność. Trudność z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy właściwą odmianę imienia Wojsławunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Wojsławunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Wojsławuni.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Wojsławuni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Wojsławunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę z Wojsławunią na dyskotekę.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Śpiewam o Wojsławuni.
W wołaczu (Hej!): Wojsławuniu! Gdzie jesteś?
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Wojsławunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Wojsławunia.