Jak odmienić imię Więcłunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Więcłunia należy do tej grupy imion, których deklinacja niejednokrotnie sprawia problem. Kłopot z odmianą dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy poprawną odmianę imienia Więcłunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Więcłunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Więcłuni.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Więcłuni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Więcłunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Więcłunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Więcłuni.
W wołaczu (Hej!): Więcłuniu! Gdzie jesteś?
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Więcłunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Więcłunia przez przypadki.