Jak odmienić imię Więcesławunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Więcesławunia należy do tego grona imion, których deklinacja dość często sprawia problem. Problem z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy poprawną odmianę imienia Więcesławunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Więcesławunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Więcesławuni.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Więcesławuni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Więcesławunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Więcesławunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Więcesławuni.
W wołaczu (Hej!): Więcesławuniu! Uważaj!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Więcesławunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Więcesławunia przez przypadki.