Jak odmienić imię Witosławusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Witosławusia należy do tego grona imion, których odmiana niejednokrotnie sprawia problem. Kłopot z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy obowiązującą odmianę imienia Witosławusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Witosławusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Witosławusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Witosławusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Witosławusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Witosławusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Witosławusi.
W wołaczu (Hej!): Cześć Witosławusiu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Witosławusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Witosławusia.