Jak odmienić imię Witosławunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Witosławunia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki nierzadko sprawia trudność. Problem z odmianą dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy właściwą odmianę imienia Witosławunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Witosławunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Witosławuni.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Witosławuni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Witosławunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Witosławunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Witosławuni.
W wołaczu (Hej!): Gdzie jesteś Witosławuniu!?
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Witosławunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Witosławunia przez przypadki.