Jak odmienić imię Witburusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Witburusia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki bardzo często sprawia kłopot. Największa trudność z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy obowiązującą odmianę imienia Witburusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Witburusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Witburusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Witburusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Witburusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Witburusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Śpiewam o Witburusi.
W wołaczu (Hej!): Witburusiu! Uważaj!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Witburusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Witburusia przez przypadki.