Jak odmienić imię Witalusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Witalusia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia problem. Największy problem z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy właściwą odmianę imienia Witalusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Witalusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Witalusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Witalusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Witalusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę z Witalusią na dyskotekę.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Myślę o Witalusi.
W wołaczu (Hej!): Witalusiu! Uważaj!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Witalusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Witalusia przez przypadki.