Jak odmienić imię Wisławusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Wisławusia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki nierzadko sprawia trudność. Największy kłopot z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Wisławusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Wisławusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Wisławusi.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Wisławusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Wisławusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Wisławusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Piszę o Wisławusi.
W wołaczu (Hej!): Cześć Wisławusiu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Wisławusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Wisławusia przez przypadki.