Jak odmienić imię Wirgunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Wirgunia należy do tej grupy imion, których odmiana dość często sprawia problem. Problem z odmianą dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy właściwą odmianę imienia Wirgunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Wirgunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Wirguni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Wirguni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Wirgunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Wirgunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Wirguni.
W wołaczu (Hej!): Wirguniu! Uważaj!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Wirgunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Wirgunia przez przypadki.