Jak odmienić imię Wirgiliunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Wirgiliunia należy do tych imion, których deklinacja bardzo często sprawia trudność. Największa trudność z odmianą dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy poprawną odmianę imienia Wirgiliunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Wirgiliunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Wirgiliuni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Wirgiliuni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Wirgiliunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Wirgiliunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Wirgiliuni.
W wołaczu (Hej!): Wirgiliuniu! Uważaj!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Wirgiliunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Wirgiliunia przez przypadki.