Jak odmienić imię Wirgilia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Wirgilia należy do tych imion, których deklinacja niejednokrotnie sprawia trudność. Kłopot z odmianą dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy poprawną odmianę imienia Wirgilia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Wirgilia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Wirgilii.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Wirgilii.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Wirgilię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Wirgilią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Myślę o Wirgilii.
W wołaczu (Hej!): Hej Wirgilio!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Wirgilia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Wirgilia przez przypadki.