Jak odmienić imię Wioletunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Wioletunia należy do tych imion, których odmiana niejednokrotnie sprawia problem. Kłopot z deklinacją dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy właściwą odmianę imienia Wioletunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Wioletunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Wioletuni.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Wioletuni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Wioletunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Wioletunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Wioletuni.
W wołaczu (Hej!): Wioletuniu! Wróć do mnie!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Wioletunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Wioletunia przez przypadki.