Jak odmienić imię Wincusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Wincusia należy do tego grona imion, których deklinacja dość często sprawia problem. Największy problem z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy właściwą odmianę imienia Wincusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Wincusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Wincusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Wincusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Wincusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Wincusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Wincusi.
W wołaczu (Hej!): Cześć Wincusiu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Wincusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Wincusia przez przypadki.