Jak odmienić imię Wincentynusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Wincentynusia należy do tego grona imion, których deklinacja dość często sprawia problem. Największy problem z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy właściwą odmianę imienia Wincentynusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Wincentynusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Wincentynusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Wincentynusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Wincentynusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę z Wincentynusią na dyskotekę.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Śpiewam o Wincentynusi.
W wołaczu (Hej!): Gdzie jesteś Wincentynusiu!?
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Wincentynusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Wincentynusia przez przypadki.