Jak odmienić imię Wiktusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Wiktusia należy do tej grupy imion, których odmiana niejednokrotnie sprawia trudność. Problem z odmianą dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy właściwą odmianę imienia Wiktusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Wiktusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Wiktusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Wiktusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Wiktusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę z Wiktusią na dyskotekę.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Wiktusi.
W wołaczu (Hej!): Cześć Wiktusiu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Wiktusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Wiktusia.