Jak odmienić imię Wiktorynunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Wiktorynunia należy do tych imion, których odmiana przez przypadki niejednokrotnie sprawia trudność. Największy kłopot z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Wiktorynunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Wiktorynunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Wiktorynuni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Wiktorynuni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Wiktorynunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Wiktorynunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Rozmawiam o Wiktorynuni.
W wołaczu (Hej!): Gdzie jesteś Wiktorynuniu!?
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Wiktorynunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Wiktorynunia przez przypadki.