Jak odmienić imię Wiktorianusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Wiktorianusia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki nierzadko sprawia kłopot. Największa trudność z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy poprawną odmianę imienia Wiktorianusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Wiktorianusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Wiktorianusi.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Wiktorianusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Wiktorianusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Wiktorianusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Wiktorianusi.
W wołaczu (Hej!): Wiktorianusiu! Gdzie jesteś?
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Wiktorianusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Wiktorianusia.