Jak odmienić imię Wiktoriannusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Wiktoriannusia należy do tych imion, których deklinacja bardzo często sprawia problem. Największy kłopot z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy właściwą odmianę imienia Wiktoriannusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Wiktoriannusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Wiktoriannusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Wiktoriannusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Wiktoriannusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Wiktoriannusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Wiktoriannusi.
W wołaczu (Hej!): Wiktoriannusiu! Uważaj!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Wiktoriannusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Wiktoriannusia.