Jak odmienić imię Wiktoriannunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Wiktoriannunia należy do tych imion, których odmiana bardzo często sprawia problem. Największy problem z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Wiktoriannunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Wiktoriannunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Wiktoriannuni.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Wiktoriannuni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Wiktoriannunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę z Wiktoriannunią na dyskotekę.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Wspominam o Wiktoriannuni.
W wołaczu (Hej!): Cześć Wiktoriannuniu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Wiktoriannunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Wiktoriannunia przez przypadki.