Jak odmienić imię Wikcia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Wikcia należy do tych imion, których odmiana bardzo często sprawia trudność. Trudność z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy właściwą odmianę imienia Wikcia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Wikcia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Wikci.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Wikci.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Wikcię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Wikcią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Rozmawiam o Wikci.
W wołaczu (Hej!): Dobranoc Wikciu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Wikcia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Wikcia przez przypadki.