Jak odmienić imię Wigilia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Wigilia należy do tego grona imion, których deklinacja dość często sprawia problem. Największy problem z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy właściwą odmianę imienia Wigilia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Wigilia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Wigilii.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Wigilii.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Wigilię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Wigilią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Śpiewam o Wigilii.
W wołaczu (Hej!): Dzień dobry Wigilio!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Wigilia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Wigilia.