Jak odmienić imię Wigilcia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Wigilcia należy do tego grona imion, których odmiana niejednokrotnie sprawia kłopot. Największy kłopot z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy właściwą odmianę imienia Wigilcia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Wigilcia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Wigilci.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Wigilci.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Wigilcię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Wigilcią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Wspominam o Wigilci.
W wołaczu (Hej!): Witaj Wigilciu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Wigilcia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Wigilcia.