Jak odmienić imię Wiesławusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Wiesławusia należy do tych imion, których deklinacja dość często sprawia problem. Kłopot z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy właściwą odmianę imienia Wiesławusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Wiesławusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Wiesławusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Wiesławusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Wiesławusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Wiesławusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Wspominam o Wiesławusi.
W wołaczu (Hej!): Gdzie jesteś Wiesławusiu!?
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Wiesławusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Wiesławusia.