Jak odmienić imię Wiesławunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Wiesławunia należy do tego grona imion, których odmiana bardzo często sprawia problem. Problem z odmianą dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy poprawną odmianę imienia Wiesławunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Wiesławunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Wiesławuni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Wiesławuni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Wiesławunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Wiesławunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Piszę o Wiesławuni.
W wołaczu (Hej!): Hej Wiesławuniu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Wiesławunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Wiesławunia.