Jak odmienić imię Wiarusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Wiarusia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki niejednokrotnie sprawia kłopot. Problem z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy obowiązującą odmianę imienia Wiarusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Wiarusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Wiarusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Wiarusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Wiarusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Wiarusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Śpiewam o Wiarusi.
W wołaczu (Hej!): Dzień dobry Wiarusiu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Wiarusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Wiarusia przez przypadki.