Jak odmienić imię Weronikusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Weronikusia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki bardzo często sprawia trudność. Kłopot z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy poprawną odmianę imienia Weronikusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Weronikusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Weronikusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Weronikusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Weronikusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę z Weronikusią na dyskotekę.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Marzę o Weronikusi.
W wołaczu (Hej!): Witaj Weronikusiu!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Weronikusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Weronikusia przez przypadki.