Jak odmienić imię Weronikunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Weronikunia należy do tego grona imion, których deklinacja dość często sprawia problem. Trudność z odmianą dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy właściwą odmianę imienia Weronikunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Weronikunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Weronikuni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Weronikuni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Weronikunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Weronikunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Weronikuni.
W wołaczu (Hej!): Hej Weronikuniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Weronikunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Weronikunia przez przypadki.