Jak odmienić imię Wenancusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Wenancusia należy do tej grupy imion, których odmiana bardzo często sprawia kłopot. Największa trudność z odmianą dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy obowiązującą odmianę imienia Wenancusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Wenancusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Wenancusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Wenancusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Wenancusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Wenancusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Wenancusi.
W wołaczu (Hej!): Wenancusiu! Uważaj!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Wenancusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Wenancusia przez przypadki.