Jak odmienić imię Walercia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Walercia należy do tych imion, których odmiana nierzadko sprawia kłopot. Problem z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Walercia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Walercia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Walerci.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Walerci.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Walercię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Walercią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Rozmawiam o Walerci.
W wołaczu (Hej!): Walerciu! Wróć do mnie!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Walercia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Walercia przez przypadki.