Jak odmienić imię Walentynusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Walentynusia należy do tego grona imion, których odmiana nierzadko sprawia kłopot. Największy kłopot z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy poprawną odmianę imienia Walentynusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Walentynusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Walentynusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Walentynusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Walentynusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Walentynusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Rozmawiam o Walentynusi.
W wołaczu (Hej!): Dobranoc Walentynusiu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Walentynusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Walentynusia przez przypadki.