Jak odmienić imię Walentynunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Walentynunia należy do tych imion, których odmiana przez przypadki niejednokrotnie sprawia kłopot. Największy kłopot z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy właściwą odmianę imienia Walentynunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Walentynunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Walentynuni.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Walentynuni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Walentynunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Walentynunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Marzę o Walentynuni.
W wołaczu (Hej!): Walentynuniu! Uważaj!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Walentynunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Walentynunia przez przypadki.